ورود

ثبت نام

موسسه قرآن و نهج البلاغه
home-icone
Institute of Quran & Nahjul Balaghah

مالیات

فهرست مطالب

سرفصل ها


سرفصل ها


·             &amp ;nbsp;       1. تعریف مالیات


·                     2. تاریخچه مالیات


·           &nbsp
;        
3. هدف از اخذ مالیات


·                     4. انواع مالیات


·          & amp;nbsp;          5. اصول اخذ مالیات


·                     6. مالیات های تکلیفی


·        
            
7. اشخاص مشمول مالیات


·                     8. اشخاص معاف از مالیاتمالیات


·                      


 


تعریف مالیات


مالیات (Tax) واژه ای عربی است و در فارسی به معنای باج، خراج، زکات مال است و واژه مالیات خود جمع واژه مالیه است.


مالیات یک نوع هزینه است که افراد جامعه آن را برای بهره وری از امکانات، منابع، خدمات عمومی و ضروری، تضمین امنیت و دفاع همگانی و عمران و آبادانی یک کشور به دولت خود پرداخت می کنند. دولت مالیات را در راستای تأمین نیازهای عمومی افراد جامعه مانند تأمین امنیت، بهداشت و درمان، آموزش و… مصرف می کند. پرداخت مالیات اجباری و بلاعوض است. افراد جامعه مالیات خود را با تناسب به درآمد و ثروت خود و با توجه به نرخ مالیاتی که دولت تعیین می کند پرداخت می کنند. وضع مالیات از سمت دولت است و در این باره اصل 51 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بیان می کند که: (هیچ نوع مالیات وضع نمی شود مگر به موجب قانون، موارد معافیت و بخشودگی و تخفیف مالیاتی به موجب قانون مشخص می شود.)


تاریخچه مالیات


موضوع مالیات از زمان های گذشته در جوامع مختلف بشری مطرح بوده است. در زمان انسان های اولیه که گروه های اجتماعی کوچک تر از زمان حال بوده اند، اخذ مالیات به صورت نقدی وجود نداشته اما هر فرد به طور مستقیم در انجام کارهای عمومی جامعه مشارکت داشته است. اولین اسناد رویت شده در مورد مالیات اسنادی است که بر روی لوح های فلزی سومری حک شده اند.


مالیات در عهد مادها


&nb
sp;
در زمان مادها جامعه طبقاتی کاملا شکل گرفته بود. امیر بر روستاییان حکومت می کرد ؛ وی درآمد خود را از املاک خویش به دست می آورد و برای صید ماهی، شکار کردن و… از عامه مردم عوارض می گرفت. مردم علاوه بر این که بر روی زمین های کشاورزی امرا کار می کردند باید در کارهای عام المنفعه مانند ایجاد جاده ها، قنات ها و پل ها و… مشارکت می کردند. هزینه دربار از راه مالیات تأمین نمی شد و به همین دلیل گاهی برای جبران کسری مالیات امرا دست به جنگ میزدند.


مالیات در عهد هخامنشیان


 داریوش، در سلسله هخامنشیان ایران را به بیست حوزه مالیاتی تقسیم کرد و یک مأمور مالیاتی با هر استاندار به هر یک از حوزه ها فرستاد ؛ و همچنین کلیه زمین های کشاورزی کشور ارزیابی مالیاتی شد و دفاتری قانونی برای ثبت مالیات ها تهیه شد. سطح قیمت ها از دوران بعد از داریوش افزایش پیدا کرد و قدرت خرید مردم عادی بسیار کم شد. بعد از اینکه حکومت هخامنشیان مستحکم شد پارس از پرداخت مالیات معاف شد ؛ در حالی که بسیاری از قسمت های دیگر همچنان ناچار به پرداخت باج بودند. آخرین پادشاه هخامنشیان اصلا به فکر کم کردن دردها
و رنج ها و مشکلات ممالک تابع نبود. او به میزان مالیات می افزود و مالیات گردآور شده را صرف تجمل و فساد و جنگ های داخلی می کرد.


مالیات در دوره سلوکیان


 در دوره پارتیان، به دلیل عدم تمرکز و استقرار محل فرمانروایی سران بر رعایا، پادشاهان هر منطقه توانایی ساختن کاخ های رفیع و سازمان منظمی برای دریافت مالیات را نداشتند به همین دلیل وضعیت اکثر مردم دشوار و غیر قابل تحمل نبود. هیچ وقت جاده ها مانند آن زمان خوب نگهداری نمی شد. مسیرهایی که از بیابان می گذشت مجهز به چاه های آب و کاروانسراها بود و حتی از بعضی از اسناد کشف شده می توان از وجود پلیس سوار در بیابانه آگاه شد.


مالیات
در عهد ساسانیان


 در زمان قباد پادشاه ساسانی مالیات نقدی برای بار اول به فارس آمد. در این دوره مزد زارعان، سربازان و مالیات به صورت جنسی پرداخت می شد اما تمام تجارت خارجی بر مبنای نقدی و سکه انجام می شد. اخذ مالیات جنسی باعث می شد که هنگام قحطی و احتیاجات ملت از ذخایر مالیاتی استفاده کنند. دولت برای اخذ مالیات نرخی مشخص کرده بود که این نرخ از قدرت مردم خارج بود و مردم را تحت فشار قرار می داد.


مالیات در دوران اسلام


 در اوایل هجرت منابع درآمد فقط از طریق ذکات بود و بعد از واقعه بدر کبری غنائم (مال و خواسته که از دشمن گرفته شود) نیز به آن افزوده شد. پیامبر پس از صلح با یهود و نصرای مقیم عربستان از آنان جزیه (خراجی که اهل کتاب سالانه به دولت اسلامی می پرداختند) نیز دریافت می کرد.


در زمان پیغمبر و ابوبکر مالیات به سه دسته زیر تقسیم شد:


1.                   زکات که از ثروتمندان می گرفتند و به فقیران می دادند.


2.                   غنیمت هایی که در جنگ به دست می آمد و میان سپاهیان تقسیم می شد.


3.                   جزیه که از یهود و نصریان عربستان دریافت می داشتند.


 پیامبر یا خلیفه پیغمبر مالیات ها را بین تمام افراد جامعه اعم از زن و مرد و کوچک و بزرگ به طور مساوی تقسیم می کرد و مالیاتی که از خارج به مدینه می رسید را در مسجد به دست پیغمبر یا خلیفه وی می دادند و ایشان بدون قید و شرط و تمام و کمال تقسیم می کردند. در زمان عمر، ممالک روم و ایران گشوده شد، درآمدهای اسلام زیاد شد و عمر برای تنظیم امور مالی دفاتری تعیین کرد که در آن امور مالیاتی ثبت می شد. نخستین خلیفه ای که بیت المال را تأسیس کرد عمر بود و مالیات ها و درآمدهای گوناگون دولت اسلامی را بیت المال می خواندند و از طریق صدقه (ده یک)، خمس (پنج یک)، غنائم جنگی و خراج و جزیه و… به دست می آمد. دیوان و دفاتری مخصوص در پایتخت سلطنت و شهرها جهت گرفتن صدقه و ذکات از مسلمین ثروتمند و پرداخت آن به فقرا تشکیل شد. در زمان عمر نیز مالیات سرشماری و خراج (مالیات زمینی) نیز مقرر گردید. جزیه را از نا مسلمانان می گرفتند، و همین که اسلام می آوردند معاف می کردند اما خراج را همه باید می پرداختند.


مالیات در دوران امویان


 در زمان امویان علاوه بر مالیات های قانونی تعدادی مالیات غیر قانونی نیز از افراد می گرفتند. مالیات ها تا زمان عباسیان به یازده فقره رسید:


1.                   صدقه و زکوه


2.                   جزیه


3.                   خراج


4.                   گمرک داخلی


5.                   باج ماهیگیری


6.                   ده یک کشتیرانی


7.                   پنج یک معدن


8.                   گمرک خارجی


9.                   عایدات ضرابخانه


10.               مستغلات


11.               مالیات صنعتگران


 در زمان بنی امیه به دلیل ظلم و ستم بسیار کارکنان بنی امیه برای وصول مالیات مردم دست از کشاورزی و زراعت کشیدند و به شهر ها روی آوردن و به این ترتیب کشاورزی مختل شد. عمر بن عبدالعزیز به مأمورین خود دستور داد که از اخذ جزیه از تازه مسلمانان بپرهیزند و در گرفتن مالیات و عدل و انصاف داشته باشند. و در همین زمان مقاطعه کاری (پیمانکاری) مالیاتی مرسوم شد. مقاطعه کار یک نفر بود که مالیات قلمرو خود را به مرکز خلافت می داد و خود به عنوان کارکرد هر چقدر که می خواست به زور از مردم می گرفت.


مالیات در دوره عباسیان


 از دوره عباسیان امور مالی تحت نظر وزراء قرار گرفت و سفاح اداره این امور را به خالد بن برمک سپرد. اولین خلیفه عباسی ابوالعباس سفاح ثروتی برای خود جمع آوری نکرد اما منصور در مدت 22 سال خلافت خویش مالیات زیادی جمع آوری کرد به طوری که پس از مرگش در خزانه 600 میلیون درهم و چهارده میلیون دینار به دست آمد. مهدی پسر منصور برای اخذ مالیات به روش مقاسمه (تشخیص مقدار مالیات دیوان به وسیله تعیین سهم معینی از محصول) درجاتی را تعیین کرد. در زیر به ذکر این درجات می پردازیم:


1.                   زمین های خود بار آمده، نصف محصول


2.                   زمین هایی که با ظرف آبیاری می شدند، یک سوم و با چرخ یک چهارم محصول را مالیات می دادند.


3.                   و مالیات خرما و انگور و سایر میوه ها متغیر بود و میزان آن از روی مسافت بین بازار و باغ و یا بهای آن میوه مشخص می شد.


در زمان عباسیان مالیات سنگین بود و مأمورین مالیاتی آن را به زور اخذ می کردند و تمام مالیات به دست آمده را به دلیل بی کفایتی حیف و میل می کردند.


مالیات در عهد حکومت های محلی ایران (آل بویه و سامانیان) و غزنویان


 با سقوط خلفای عرب و به وجود آمدن دولت های محلی ایرانی دیگر عوارض و مالیات ها از کشور خارج نمی شدند و صرف فعالیت های عمرانی داخل ایران می شدند. سلطان آل ابویه در اراضی متعلق به خود هر دو شیوه مالیات جنسی و نقدی را استفاده می کرد یعنی قسمتی از مالیات را جنس و قسمتی دیگر را به صورت مبلغ ثابت می پرداختند. در دوران اولین پادشاهان سامانی مالیات ها به حد معمول بود و مردم در آسایش بودند اما در اواخر دوره سامانی پادشاهان با مشکلاتی رو به رو شدند که برای حل آن مشکلات به افزودن نرخ مالیات پرداختند که به کمک پول نیرو های مخالف را مغلوب کنند. مأموران مالیاتی ع
باسیان، سامانیان و غزنویان کاری جز وصول مالیات نداشتند. آن ها مالیات اخذ شده را به خزانه تحویل می دادند و حقوق خود را از خزانه دریافت می کردند. در این زمان سیستمی به اسم اقطاع به وجود آمد که در این سیستم اقطاع دار بر خلاف مأمورین قبلی می توانست از خراج سهمی به عنوان حق خود بردارد و حتی در صورت انجام خدمت بهتر بهره اضافی به نفع خویش بردارد.


مالیات در دوره سلجوقیان و خوارزمشاهیان


 در این دوره مردم باید مالیات و عوارض بیشتری پرداخت می کردند. پس از سقوط غزنویان در ابتدای دوره ی سلجوقی روستاییان اندکی احساس آرامش کردند. با دادن اقطاع آرامش روستاییان به هم خورد تا جایی که نظام الملک به اقطاع داران اخطار داد.


مالیات در دوران مغولان


 در زمان مغولان مالیات مستقیما توسط دستگاه مالی دیوان عالی یا دیوان ایلخانان مغول اخذ می شد و تجار بزرگ به مقاطعه داده می شد. این روش مالیات دهی برا روستاییان سنگین بود به خصوص اینکه روستاییان در این دوره باید بیشتر برای پادشاهان کار می کردند و تقریبا سی نوع مالیات را باید پرداخت می کردند. در این دوره میزان مالیات در همه نواحی یکسان نبود و گاهی مبالغی به میزان ده درصد مبلغ خراج به مالیات اضافه می شد. مالیات جزیه علاوه بر یهودیان و زرتشتیان و مسیحیان از مسلمانان نیز بر خلاف شریعت اسلام دریافت می شد. علاوه بر این مالیات ها عوارض دیگری از روستاییان به اسم اخراجات دریافت می شد که صرف نگهداری دستگاه امیران و لشکریان و مأموران عالی مقام می شد.


مالیات در زمان غازان خان


 غازان خان مردی زیرک بود که اسلام اختیار کرد و به مأموران عالی مقام و روحانیون نزدیک شد. غازان خان یک طرح اصلاحی داخلی به عمل آورد که با کمک رشید الدین فضل الله همدانی آن را عملی کرد. یکی از مهم ترین اصلاحات آن دوره این بود که میزان ثابت خراج مشخص شد و این میزان بر روی صفحات آهنین یا سنگ و یا بر روی دیوار مساجد نوشته می شد تا عموم بتوانند آن را بخوانند و از آن مطلع شوند. مطالبه بیش از آن چیزی که در آن فهرست ها نوشته شده بود ممنوع شد. مقاطعه دادن مالیات از بین رفت و مأمورین دولت موظف بودند که مالیات را طبق فهرست ثابت و معین در برابر خزانه دریافت کنند. تمام وجوه و اموالی که به خزانه می رسید ثبت می شد و هرگونه وجهی هر چقدر هم جزئی فقط طبق دستور کتبی خان از خزانه خارج می شد.


 مالیات بهترین و منطقی ترین راه برای تأمین بودجه کشور است. دریافت مالیات دقیق و درست از اشخاص حقیقی و حقوقی می تواند اختلاف طبقاتی در کشور را کاهش دهد و به تأمین خدمات عمومی ضروری کمک کند. سیستم مالیاتی درست و سالم به نظام اقتصادی کشور کمک بسیاری می کند.


 هدف از اخذ مالیات


 معمولا دولت ها مالیات را با اهداف مختلفی اخذ می کنند. از این اهداف می توان به موارد کلی زیر اشاره کرد:


·                     تأمین قسمتی از هزینه های عمومی دولت (اهداف درآمدی)


دولت ها برای تأمین مخارج جامعه جهت رفع نیازهای اساسی و عمومی افراد جامعه این مالیات را اخذ می کنند.


·                     تقسیم عادلانه درآمد و ثروت در جامعه (اهداف توزیعی)


اگر دولت دار
ای سیستم مالیاتی کارآمدی باشد می تواند به تحقق این هدف کمک کند. دولت با گرفتن مالیات از صاحبان درآمد و مصرف آن برای حمایت از فقراء و کم درآمدها می تواند به توزیع عادلانه درآمد و ثروت در جامعه دست پیدا کند.


·                     کنترل نرخ تورم جامعه (هدف گذاری تثبیتی)


دولت می تواند هنگامی که تورم در جامعه وجود دارد با بالا بردن نرخ مالیات بر مصرف تقاضای کل جامعه را کم کند؛ و یا اینکه در حالت رکود اقتصادی دولت با پایین آوردن نرخ مالیات و یا گاهی حتی با دادن یارانه بر مصرف
مردم را ترغیب به خرید کالاها کند.


·                     کنترل حجم واردات و صادرات (اهداف تخصیصی)


دولت با هدف جهت دهی جامعه به سوی مصرف برخی کالاها این مالیات را وضع می کند. مثلا با افزایش مالیات بر مصرف کالاهای وارداتی مردم را به مصرف کالاهای داخلی ترغیب کند و یا با افزایش مالیات کالاهای زیان بخش همچون سیگار باعث کم تر شدن تولید و مصرف آن کالا شود.


 مالیات در صورتی می تواند اثر بخش باشد و به اهداف خود دست پیدا کند که از اصول خود پیروی کند در غیر این صورت نه تنها نمی تواند به اهداف خود دست پیدا کند بلکه ممکن است که تأثیرات معکوس نیز داشته باشد.


 انواع مالیات


 


 


 


 بر اساس قانون مالیاتی کشور مالیات های قابل وصول توسط دولت به دو گروه اصلی تقسیم می شود:


گروه اول – مالیات های مستقیم


مالیات هایی هستند که مشخصات پرداخت کنندگان آنان برای سازمان مالیاتی کشور مشخص است. در واقع این نوع مالیات به طور مستقیم از دارایی و درآمد افراد کسر می شود. مالیات های مستقیم به دو دسته زیر تقسیم می شوند:


1- مالیات بر دارایی


مالیاتی است که به اموال و دارایی شخص تعلق می گیرد. این نوع مالیات شامل موارد زیر است:


·                     مالیات بر ارث


·                     مالیات بر حق تمبر


·                     مالیات بر درآمد اتفاقی


·                     مالیات بر سالانه املاک


·                     مالیات بر مستغلات مسکونی خالی


2- مالیات بر درآمد


مالیات بر درآمد مالیاتی است که بر اساس نرخ مالیاتی مقرر در همان سال از درآمد های به دست آمده توسط اشخاص حقیقی و حقوقی دریافت می شود. این نوع مالیات شامل موارد زیر است:


·                     مالیات بر درآمد املاک


·                     مالیات بر درآمد کشاورزی


·                     مالیات بر درآمد حقوق


·                     مالیات بر درآمد مشاغل


·                     مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی


·                     مالیات درآمد اتفاقی


·                     مالیات بر جمع درآمد ناشی از منابع مختلف


گروه دوم – مالیات های غیر مستقیم


این گروه از مالیات ها، مالیات هایی هستند که مشخصات پرداخت کننده آن برای سازمان مالیاتی کشور نا مشخص است. این مالیات ها به قیمت نهایی کالاها و خدمات اضافه می شود و به مصرف کننده تحمیل می شود. این مالیات به دسته های زیر تقسیم می شود:


1- مالیات بر واردات

&# x0D;

·                     مالیات بر حقوق گمرکی


·                     مالیات بر سود بازرگانی

·                     مالیات بر حق ثبت سفارش کالا


·                     مالیات بر واردات اتومبیل &l t;/SPAN>


·                     مالیات بر حق ثبت


2- مالیات بر مصرف و فروش


·                     مالیات بر فرآورده های نفتی


·                     مالیات بر تولید الکل طبی و بهداشتی


·                     مالیات بر نوشابه های غیر الکلی


·                     مالیات بر فروش سیگار


·                     مالیات بر اتومبیل


·                     مالیات بر نقل و انتقال اتومبیل


·                     مالیات بر حق اشتراک تلفن های خودکار و خدمات مخابراتی بین المللی


·                     مالیات بر نوار ضبط صوت و تصویری


·                     مالیات فروش خاویار


·                     مالیات بر ارزش افزوده (از ابتدای مهر ماه 1387 به اجرا گذاشته شده است.)


&l t;SPAN style=”LINE-HEIGHT: 200%; FONT-FAMILY: ‘Tahoma’,’sans-serif’; FONT-SIZE: 9pt; mso-fareast-font-family: ‘Times New Roman'” lang=AR-SA>اصول اخذ مالیات


 دو اصل در اخذ مالیات همواره باید رعایت شود:


1.                   اصل فایده


2.                   اصل توانایی پرداخت


مالیات بر مصرف و فروش بر اساس اصل فایده است. یعنی هر فرد به میزانی که از خدمات دولتی استفاده می کند، به همان میزان در تأمین هزینه های دولتی نیز مشارکت کند.


مالیات بر درآمد بر اساس اصل توانایی پرداخت است. یعنی هر شخصی به هر میزانی که توانایی دارد در پرداخت مالیات مشارکت کند.



مالیات های تکلیفی


مالیات های تکلیفی، مالیات های هستند که پرداخت کنندگان وجوه طبق قانون مالیات های مستقیم مکلف به کسر و پرداخت آن ها در مواعد قانونی تعیین شده می باشند. این مالیات ها شامل موارد زیر هستند:


·                     مالیات بر درآمد حقوق < /SPAN>


·                     مالیات حق الوکاله


·                     مالیات حق الزحمه


·                     مالیات بر درآمد اجاره املاک


·                     مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی خارجی بابت
واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود از ایران و واگذاری فیلم های سینمایی


·                     مالیات اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج


·                     مالیات مؤسسات بیمه


·                     مالیات مدیران تصفیه اشخاص حقوقی


·                     مالیات مسئولیت آخرین مدیران شخص حقوقی و مدیران تصفیه و ضامن ها


·                     مالیات منافع بلاعوض اموال


·                     &l t;SPAN style=”LINE-HEIGHT: 200%; FONT-FAMILY: ‘Tahoma’,’sans-serif’; FONT-SIZE: 9pt; mso-fareast-font-family: ‘Times New Roman'” lang=AR-SA>مالیات نقل و انتقال سهام


اشخاص مشمول مالیات


به استناد ماده 1 ق.م.م اشخاص زیر مشمول پرداخت مالیات می باشند:


1.                   کلیه مالکین اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی نسبت به اموال یا املاک خود واقع در
ایران طبق مقررات باب دوم.


2.                   هر شخص حقیقی ایرانی مقیم ایران نسبت به کلیه درآمدهایی که در ایران یا خارج از ایران تحصیل می نماید.


3.                   هر شخص حقیقی ایرانی مقیم خارج از ای
ران نسبت به کلیه درآمدهایی که در ایران تحصیل می کند.


4.                   هر شخص حقوقی ایرانی نسبت به کلیه درآمدهایی که در ایران یا خارج از ایران تحصیل می کند.


5.                   هر شخص غیر ایرانی (اعم
از حقیقی یا حقوقی) نسبت به کلیه درآمدهایی که در ایران تحصیل می نماید و همچنین نسبت به درآمدهایی که بابت واگذاری امتیازات یا سایر حقوق خود و یا دادن تعلیمات و کمک های فنی و یا واگذاری فیلم های سینمایی (که به عنوان بها یا حق نمایش یا هر عنوان دیگر عاید آن ها می گردد) از ایران تحصیل می کند.


اشخاص مشمول مالیات به طور خلاصه در جدول زیر نشان داده شده است.










































اشخاص مشمول مالیات


ایرانی مقیم ایران


ایرانی مقیم خارج از ایران


غیر ایرانی


اموال و درآمد


حقیقی


حقوقی


حقیقی


حقوقی


حقیقی


حقوقی


اموال یا املاک در ایران


مشمول


مشمول


مشمول


مشمول


مشمول


مشمول


درآمد تحصیل شده در ایران


مشمول


مشمول


مشمول


مشمول


مشمول


مشمول


&lt ;SPAN style=”LINE-HEIGHT: 200%; FONT-FAMILY: ‘Tahoma’,’sans-serif’; FONT-SIZE: 9pt; mso-fareast-font-family: ‘Times New Roman'” lang=AR-SA>درآمد تحصیل شده در خارج از ایران


مشمول


مشمول



مشمول




 


اشخاص معاف از مالیات


 اشخاص زیر مشمول پرداخت مالیات نمی باشند:


1.                   وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی.


2.                   دستگاه هایی که بودجه ی آن ها وسیله ی دولت تأمین می شود.


3.                   شهرد
اری ها.


لازم به ذکر است که:


·                     شرکت هایی که تمام یا قسمتی از سرمایه آن ها متعلق به مؤسسات بالا باشد از پرداخت مالیات معاف نیستند.


·                     اگر هر یک از مؤسسات بالا فعالیتی غیر از فعالیت های مؤسسه داشته باشد و از آن طریق کسب سود کند، درآمدهایی که از فعالیت های غیر فعالیت مشخص مؤسسه کسب می کند مشمول مالیات است.


·                     معافیت های مالیاتی مذکور برای مواردی که از طرف حضرت امام خمینی (ره) یا مقام معظم رهبری دارای مجوز می باشند بر اساس نظر مقام معظم رهبری است.


< P style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 200%; MARGIN: 0in 0in 0pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl" dir=rtl class=MsoNormal align=justify>منابع


گردآوری شده توسط دپارتمان پژوهشی شرکت پاکمن


تالار تخصصی حسابداری


کانون علمی اقتصاددانان جوان ایران&lt ;/SPAN>


www.wikipg.com

به این مطلب امتیاز دهید:
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در email

فرصت ویژه برای علاقه مندان به نویسندگی

شما می توانید مقالات خود را با نام خود در وب سایت موسسه منتشر نمائید. برای شروع کلیک نمائید.

نویسنده مقاله باشید